Het belangrijkste is dat hij zindelijk is?

Wanneer een pup in zijn nieuwe gezin arriveert, wordt hij plotseling geconfronteerd met een hele reeks nieuwe eisen: een halsband en riem liggen al klaar, want hij moet zo snel mogelijk zindelijk gemaakt worden! Terwijl de oudere tweevoeters, in tegenstelling tot hun moeders, stiekem en bescheiden hun behoefte doen in de "kleine kamer", wordt van de kleine pup ineens verwacht dat hij dat in het openbaar doet, zelfs op plekken die door volwassen metgezellen als territorium zijn gemarkeerd! Het is waanzin!

Geen wonder dat zo'n onzekere pup stopt en dan - eindelijk weer veilig - opgelucht op het tapijt plast.

Over tapijten gesproken: in de huizen en appartementen die ik bezoek als onderdeel van mijn professionele advieswerk, zie ik nauwelijks nog tapijten; in plaats daarvan liggen overal gladde parket- en tegelvloeren. Hoewel dit misschien in lijn is met de huidige trends, vertellen hondenbezitters me vaak dat ze het tapijt uit voorzorg van hun hond hebben verwijderd. Dat is begrijpelijk, vooral omdat jonge honden last kunnen hebben van bijten of krabben, en zeker als ze het misbruiken als een handige plek om te poepen en te plassen.

Het is echter zeer onveilig om van honden te verwachten dat ze zich constant op gladde oppervlakken bewegen. Dit is niet alleen erg oncomfortabel voor hen, maar brengt ook het risico op gewrichtsschade met zich mee, vooral bij adolescenten. Zelfs tijdens normaal wandelen, maar vooral tijdens spelen en rennen, raken de gewrichten snel overbelast doordat de poten geen grip hebben op de gladde oppervlakken.

Ik adviseer daarom om in een huishouden met een hond eenvoudige tapijten neer te leggen, in ieder geval op de plekken waar de hond het vaakst loopt.

Zelfs volwassen honden die angstig, onzeker of zelfs maar voorzichtig zijn, doen hun behoefte het liefst op een zo onopvallend mogelijke plek. Maar hoe zelfverzekerder een hond is, hoe onbeschaamder hij of zij in het openbaar zal poepen en plassen.

Een andere reden waarom jonge honden soms in huis poepen nadat ze buiten zijn geweest, is overmatige afleiding. Er is zoveel nieuws te zien, horen en ruiken dat de kleine zo opgewonden is dat hij niet eens tijd heeft om te gaan zitten. Hij herinnert zich pas dat hij "moest" als hij thuiskomt. Het is net als sommige kinderen die vergeten naar het toilet te gaan tijdens het spelen en dan in hun broek plassen.

Voordelen van het buitenhondentoilet

Een buitentoilet van ongeveer een vierkante meter is relatief eenvoudig te plaatsen en biedt vele voordelen. Hoe dichter bij de terrasdeur, hoe beter voor zowel mens als hond. U kunt kant-en-klare gaaselementen voor de omheining kopen of er zelf een maken. Steenslag, zand, krantenpapier of speciale pads, die ook in de handel verkrijgbaar zijn, kunnen als inleg worden gebruikt. Een stuk gras is echter ideaal.

Een voordeel van een hondentoilet is dat je hond niet leert om je constant te vragen om naar buiten te gaan, omdat binnen de omheining niet interessant en zelfs saai is. Hij zal ook minder afgeleid zijn van zijn eigenlijke behoefte, waardoor hij veel sneller succesvol zal zijn. Dit is niet alleen gunstig voor hem, maar ook voor jou, omdat je niet lange tijd met hem buiten hoeft te zijn, dag en nacht, of in weer en wind.

Ga tijdens het proces naast hem staan ​​zonder hem rechtstreeks aan te kijken (dit kan hem irriteren en verhinderen dat hij zijn behoefte doet) en til hem voorzichtig en vriendelijk op. Geef hem een ​​compliment zodra hij zijn behoefte heeft gedaan.

Een ander voordeel van het gebruik van een dergelijk hondentoilet is dat het ongunstige hechting aan de lijn voorkomt voor honden die vanwege hun leeftijd of andere redenen nog niet aan de lijn kunnen lopen.

(Wij leren u hoe u uw hond perfect aan de lijn kunt uitlaten met behulp van “hondenlogica.” Instructies vindt u ook in mijn boek “ Stap voor stap naar het grote doel .”)

Zo doe je dat!

Het is zeker niet overdreven om een ​​kleine pup het "toilet" (of "kindertoilet") te laten gebruiken. Dit kan een voldoende grote kartonnen mat zijn (krant, keukenpapier, enz.), die geleidelijk naar buiten schuift naarmate de pup ouder wordt.

Zelfs bij een volwassen viervoeter, zoals een asielhond, moet het je niet verbazen als hij of zij tijdens een wandeling niet wil of kan plassen in een onbekende omgeving. Dwing hem of haar hier niet toe, maar bied hem of haar, indien mogelijk, een onopvallende plek in de tuin aan. Dit draagt ​​ook enorm bij aan de gewenste vertrouwensopbouw met de nieuwe eigenaar.

De beste omstandigheden om snel zindelijk te worden, zijn een huis met een tuin die via de terrasdeur op de begane grond toegankelijk is. Dit biedt de beste gelegenheid om je hond aan te moedigen regelmatig naar het toilet te gaan, maar niet op het laatste moment, maar met min of meer regelmatige tussenpozen.

Een kleine pup plast en/of poept meestal ongeveer elke 1,5 tot 2 uur. Ze moeten bijna altijd naar de wc na het slapen, eten, spelen, enz.

Het is raadzaam om hem naar zijn toiletplek te begeleiden voordat hij naar binnen gaat, in plaats van te wachten tot hij je laat weten wanneer hij naar buiten moet. Zo maak je hem duidelijk dat jij degene bent die bepaalt wanneer hij naar buiten gaat, niet hij. Anders zal hij al snel beginnen te blaffen, krabben of opspringen om te eisen dat je de deur opent. Je zult al snel niet meer kunnen onderscheiden of die slimme kleine deugniet echt "moet" of dat hij zichzelf op deze manier vermaakt.

(Lees hierover meer aan het einde van deze serie in het verhaal van “Mr. Pug.”)

Onlangs op tv

Tijdens een dierenshow werd er meermaals op gewezen dat de kijker aan het einde iets heel bijzonders te wachten stond. Ik was geïntrigeerd en keek de show tot het einde: een stel had een hoekje in hun tuin ingericht als hondenpoep. 's Ochtends en voor het slapengaan kreeg hun bordercollie te horen: "Ga plassen!" De hond rende dan vanuit het huis over het tuinpad en gebruikte braaf zijn toilet. De grap was dat de tv-zender vervolgens het geluid van een doorgetrokken toilet inschakelde. Dit werd meerdere keren achter elkaar getoond: rennend over het pad, naar het toilet, doortrekkend...

Sensationeel?
Nee. Iedereen kan zijn hond leren om op een bepaalde plek zijn behoefte te doen: in plaats van hem zelf de tijd en plaats te laten kiezen, breng je hem naar de juiste plek en wacht je tot het hem lukt. Terwijl hij plast of poept, geef je hem een ​​akoestisch signaal (bijvoorbeeld "plas") en conditioneer je hem. Dit doet hij zo vaak, totdat hij het gaat associëren met een uitnodiging om te plassen of te poepen.

Natuurlijk vergt dit in het begin enige kennis en geduld, maar dit zal later zeker lonen: een hond die niet onophoudelijk overal plast, is heel prettig voor zijn baasje, de omgeving en de mensen om hem heen.