Laboratorium Beagle

Een tijdje geleden kreeg ik de opdracht om in een laboratorium geboren Beagle-puppy's te socialiseren voor particuliere huishoudens. Het duurde even voordat we ontdekten dat deze Beagles alleen hun behoefte konden doen op gladde tegels, aangezien ze dat gewend waren van hun "hygiënische" kennel. We kochten vierkante vloertegels bij een bouwmarkt, die aanvankelijk als hondentoiletten dienden, en verplaatsten ze geleidelijk naar buiten, over het terras, totdat de Beagles na weken oefenen hun behoefte op het gras leerden doen.

De “welkom plas”

Als iemand plast, is de reden niet altijd een dringende behoefte om zichzelf te ontlasten, zoals de volgende voorbeelden illustreren:

De eigenaar komt thuis. Papa, lang en breedgeschouderd, staat in de deuropening. "Waar is hij, de kleine?" Papa is blij, lacht en kijkt hem recht aan. O jee! Tanden laten zien en hem aanstaren worden als bedreigingen beschouwd bij honden, en "de kleine" vertoont dienovereenkomstig gepast gedrag: hij hurkt neer en plast onderdanig, wat onderdanig betekent . Dit sussende gebaar wordt niet alleen door puppy's gebruikt, maar ook door volwassen honden, bijvoorbeeld wanneer mensen te dominant lijken vanwege hun gedrag en houding.

Kijk allemaal hier!

Onderdanig puppygedrag kan plotseling omslaan in een bijna dominante gedraging: aandachtspisgedrag. Menig viervoeter oefent het al een tijdje succesvol, terwijl zijn gefrustreerde baasjes er constant van overtuigd zijn dat ze nog steeds niet begrijpen wat er van hem verwacht wordt.

Ik werd ooit geraadpleegd door een welgestelde dame die met haar kleine hondje in – om het zachtjes uit te drukken – zeer rustige omstandigheden leefde. Ze had haar Bichon Frise al naar de dierenarts gebracht omdat hij, op driejarige leeftijd, nog steeds meerdere keren per dag in het appartement plaste.

Maar naar mijn mening had hij zeker geen gezondheidsprobleem. Hij had er eerder een gewoonte van gemaakt om op deze manier wat afwisseling in zijn saaie leven te brengen: zodra hij hurkte (op een manier die zijn baasje natuurlijk kon zien), klom ze van de bank om de keukenrol te pakken en, vloekend (Bah! Bah! Stoute jongen, heb je nou weer geplast...!), veegde ze de plas op. Zo kwam er eindelijk wat leven in huis!

Er zijn trouwens ook honden die meteen “moeten weggaan” als hun baasjes het aandurven om met elkaar te praten of te lang aan de telefoon te hangen!

Om dergelijke slechte gewoonten te voorkomen, is het raadzaam om geen ophef te maken over een plas op de vloer, maar deze zonder commentaar op te ruimen. Het is daarom niet verstandig om je hond tijdens het dweilen te straffen; laat hem in plaats daarvan met rust en duw hem hooguit opzij als hij nieuwsgierig aan komt rennen tijdens het dweilen. Zelfs bij straffen leren jonge honden snel een reactie uit te lokken en kunnen ze er zelfs naar op zoek gaan. Aandacht is het allerbelangrijkste!

In het volgende deel van het “plas-poep-onderwerp” zal ik voor je schrijven over “het optillen van je been.”

Uw Barbara Neuber-Wurth, HundeLogisch